Family Affairs - 1

“Bat hindi ka nag-ilaw?”  Ang tanong ni Jojo kay Denver nang maaninag nito na nakatayo sa tabi ng dining table ang binata.

Maalinsangan ang panahon at kahit na may electric fan sa kuwarto ni Denver ay hindi siya inaantok.  Gustuhin man niyang matulog sa kuwarto ng daddy niya ay hindi pwede kasi matagal na silang nakabukod na magkapatid ng kuwarto.  Tanging ang kuwarto lang ng mga magulang nila ang may aircon at simula nang lumisan na ang kanilang mommy ay pinagbukod na silang dalawang magkapatid ng kuwarto.  Isa pa ay mga binata na sila para maki-share ng kuwarto sa kanilang daddy.

Dahil hirap makatulog ay nagpasya munang lumabas ng kuwarto si Denver at nagpahangin.  Gaya nang nakaugalian niya simula ng pumatak ang summer ay lumalabas ito ng kuwarto at pumupunta sa garden para magpahangin.  Minsan nga ay nakatulugan niya ang pagtambay sa garden at ginigising na lang siya ng kanilang driver na si Jojo kapag lumalabas din ito sa kanyang kuwarto para mag banyo.  Kapag tantiya ni Denver na inaantok na siya ay agad din naman siyang papasok ng bahay at iinum ng malamig na tubig bago bumalik sa kanyang kuwarto.  Nakaugalian na niyang hindi mag-ilaw dahil kabisado na nito ang buong bahay at may liwanag naman ng ilaw na nagmumula sa labas.

“Ok lang at sanay na ang mga mata ko sa loob.”  Inubos ni Denver ang natitirang malamig na tubig sa baso at inilapag na niya ito sa mesa.  Bukas pagkagising niya ay siya na ang magliligpit nito dahil siya ang tagaluto pag umaga.

“Pahiram na lang ng baso mo at inuhaw din ako.”  Ang sabi ni Jojo sabay abot ng baso ni Denver at nagsalin ito ng malamig na tubig mula sa pitsel. 

Parang kuya na ang turing nilang magkapatid kay Jojo dahil tumagal na ito sa kanila bilang driver.  Siguro ay mga limang taon na ito sa kanila.  Parang kelan lang at mukhang kakatuntong pa lang ng bente ni Jojo nang magsimula ito sa kanila at mas matangkad ito sa kanya.  Pero ngayon ay mas matangkad na siya kay Jojo.

“Malamig sa kuwarto ni dad a, bakit ka pinagpawisan ng husto?”  Ang puna ni Denver sa nangingintab na katawan ni Jojo.  Wala itong tshirt o sando man lang at ngayon ay pawis na pawis ang katawan.  Para bang nagkakarerahan ang mga pawis nitong pababa sa kanyang katawan.  Idagdag pa diyan ang maigsi nitong maong shorts na nagpapalitaw ng matambok nitong puwetan at kapag umuupo si Jojo ay litaw ang brief nito.  Ilang beses na ba niyang nakikita ang  namimintog nitong bayag na mala-santol sa tuwing ito ang suot na shorts ni Jojo.

Matikas ang katawan ni Jojo dahil batak sa trabaho.  Simula nang magsilbi siya bilang driver at helper kina Denver ay nadevelop ng husto ang katawan nito. Sa taas niyang 5’6” ay maganda ang porma ng katawan nito.  Dahil sa kakawork out niya sa improvised dumbell at barbell na yari sa semento kapag wala siyang trabaho ay mas tumibay at tumikas ang pangangatawan nito.  Sa paglipas ng panahon at matiyagang pagbubuhat ay parang nag gym na rin si Jojo.

“Hininaan kasi ng daddy mo ang aircon at nilihis sa kama para hindi sumakit ang katawan niya pagkatapos ng masahe.”  Mukhang uhaw din si Jojo dahil sa mabilis ang paglagok niya sa laman ng baso.

Sa paglapit ni Jojo sa kanyang kinakatayuan ay langhap ni Denver ang amoy ng binatang driver.  Hindi naman ito madalas magpabango at gaya ng pagkakilala niya dito ay laging amoy sabon lang ito.  Ngayong halos magdikit na ang katawan nila ay kakaiba ang amoy ng katawan ni Jojo na hindi mawari ni Denver.  Iba din naman ang amoy ng pawis at hindi naman nangangamoy ang pawis ni Jojo dahil wala naman itong putok sa katawan.

“Uy, matulog ka na at may pasok ka pa mamaya.”  Pinukaw ni Jojo ang kanyang nagtatanong na isipan.  Isang mahinang tapik ang naramdaman niya bigla sa kanyang braso kasabay nang paglipad ng kanyang iniisip.  Si Jojo ay tumungo na rin sa kanyang tinutuluyang kuwarto.

Pagdating niya sa kuwarto ay agad na humiga si Denver.  Pilit na bumabalik sa isipan niya ang nakitang driver na galing sa kuwarto ng daddy niya.  Ilang beses na ba niyang napapansin na laging dis-oras ng gabi nagpapamasahe ang daddy niya kay Jojo.  Tapos kanina ay first time niyang malapitang maamoy ang pawisang katawan ni Jojo.  May kakaibang amoy ang katawan ng driver at familiar sa kanya ang amoy na iyon.  At nakatulugan na ni Denver ang mga naglalaro sa kanyang isipan.

“Kuya, gising!”  Inaalog ni Michael ang natutulog na nakakatandang kapatid.  Pumunta ito sa kuwarto ni Denver at ginigising ang kuya niya na sobrang himbing nang pagkatulog.

“Patay!”  Biglang napabalikwas si Denver nang magising siya.  Agad siyang tumingin sa relo at ilang minuto na lang ay alas-sais na ng umaga.  Sobrang napasarap ang tulog niya.  Bigla siyang nataranta.

“Kuya, nagbaon na ako ng tinapay.  Mauna na akong papasok.”  Bihis na si Michael at handa na itong pumasok.  Kasalukuyang nasa fourth year high school na siya.

Hindi na nagawang ayusin ni Denver ang higaan.  Agad siyang bumangon at patakbong tinungo ang kusina.  Siya kasi ang nakatokang maghanda ng agahan nila tuwing umaga.  Mangilan-ngilang beses na rin siyang pumapalya ng gising at napagsasabihan siya ng daddy nila lalo na at may nakakabatang kapatid itong papakainin.  Kahit na sabihing 15 na si Michael at kaya na nito ang sarili ay nakasanayan pa rin itong asikasuhin ni Denver na para bang bata pa rin.

“Good morning.”  Ang bungad ni Jojo kay Denver.  Si Jojo ay kasalukuyang nagpiprito ng hotdog at itlog para sa kanilang agahan.  Gaya ng dati, si Jojo ang lifesaver niya kapag late na siyang magising.  Nakaugalian na rin ni Michael na gisingin muna si Jojo kapag late na at hindi pa gising ang kuya Denver niya.  At ngayon nga ay naghahanda na ito ng kakainin nila.

“Salamat kuya.  Pasensiya na at tinanghali ng gising.”  Napapahikab pa si Denver at pilit ang pagdilat ng mga mata nito.  Sobrang napasarap ang tulog niya at hindi niya alam kung anong oras na ba siya nakatulog kagabi.

“Tulog ka pa ba?  Iyong alaga mo ay nagwawala na.  Haha.”  Nakangisi si Jojo nang makita ang malaking tent sa loob ng boxers ni Denver.  Nakasando siya ng puti at nakaboxers lang.  Sa tigas ng kanyang titi ay hindi kayang itago ito ng kanyang boxers.

“Sige, kuya, maliligo na ako.  Pakibalot mo na lang ako ng tinapay.”  Agad na pumihit pabalik sa kuwarto si Denver para maligo.  Dinaklot pa nito ang tirik niyang titi at inipit ang ulo sa garter ng kanyang boxers para hindi anyong nakatusok.

Sanay na si Denver na makita siya ni Jojo sa ganoong ayos.  Hindi na binibigyan ng malisya ni Denver ang ganoong sitwasyon.  Kahit nga si Jojo ay ilang beses na niyang nahuling nagbabate ito sa banyo at sa kanyang kuwarto pero hindi naging big deal sa kanya.  Pero minsan ay nagawa din niyang magbate dahil sa libreng napanood niya si Jojo nang mahuli niya ito sa kanyang kuwarto. Nang madatnan niya ang driver sa sarili nitong kuwarto na nagbabate ay hindi na ito nahiya sa kanya dahil normal lang daw naman ito at tinapos pa niya ang pagbabate.  Iyon ang kauna-unahang tagpo na nakita niyang nakaraos ang isang lalake at libre niyang napanood na hindi naninilip.  Simula noon ay hindi na ilang sa kanya si Jojo at kahit na masilipan pa niya ito ay ayos lang.

-o-o-

“Very good, Michael.”  Ang papuri ng english teacher kay Michael.  First subject nila ay English at dahil minamani lang ito ni Michael ay madalas siya ang tinatanong ng kanilang teacher kapag semplang ang iba niyang kaklase.  Kahit wala sa section 1 si Michael ay hindi matatawaran ang galing niya sa English at Math kaso lang ay hindi siya magaling pagdating sa mga kabisaduhan.  Halos pasang awa lang siya sa mga subjects na kadalasan ay memorya ang pinapagana at salamat na rin sa mga kaklase niyang umaalalay sa kanya pag exam na.  Bilang ganti sa mga mababait niyang kaklase ay matiyaga rin niyang tinuturuan ang mga ito sa favorite subjects niya.

“Tol, ang galing mo talaga kahit kelan.”  Inakbayan siya ni David nang papalabas na sila sa klase para lumipat sa kabilang room sa susunod nilang subject.  Magkatabi sila ni David sa upuan at kaklase na niya ito mula pa first year.  Kadalasan ay nangongopya sa kanya si David dahil may kahinaan ito pero magaling dumiskarte kaya nakakapasa.  May kaunting angas din si David sa katawan pero magkasundo sila ni Michael lalo na at magkakasama sila sa basketball.

“My idol.”  Merong sumalubong sa kanilang dalawa habang binabaybay nila ang mga nabakanteng silya palabas ng room.  Nakadipa ang dalawang kamay ni Andrew para yakapin ang katropa.  Average student naman si Andrew at siya ang kengkoy sa kanilang tatlo.  Silang tatlo ang madalas na magkakasama sa basketball at gimik.

“Tol, pansin ko lang.  Simula nang pumasok tayo sa klase ni Sir Gaspar ay palagi ka niyang tinatawag.  Di kaya may gusto sa iyo yon?”  Ang mahinang sabi ni David kay Michael.  “Kapag tinitingnan ko si sir ay iba ang tingin niya sa iyo.”

Sino nga ba naman ang hindi magkakagusto kay Michael.  Lutang ang lahi nitong latino na dinagdagan pa ng kaunting chinese at filipino blood.  Purong latino ang lolo nito sa father side at ang nanay naman nito ay may lahing chinese din kahit na hindi masyadong lutang.  At sa tindig niyang 5’7 sa edad na 15 ay talaga namang isa siya sa mga candy cutie sa kanilang school.  Idagdag pa diyan ang pagiging magaling nito sa basketball at malupit sa english at math, marami talaga ang nagpaparamdam at kinikilig sa kanya.

“Uy mahiya ka naman.  Alam kasi niya na laging nakakasagot si Michael at siya lang ang savior natin pagdating sa klase niya.”  Ang mabilis na sabat ni Andrew.  “Nag-uusap din kaya ang mga teachers natin at alam nila kung sino-sino ang magagaling sa bawat klase pati na sa bawat year level.”

“Ikaw, palibhasa puro kalibugan ang laman ng utak mo pati si sir ay pinagdududahan mo.”  Ang pagtanggol ni Michael sa english teacher nila.

“Sana nga mali ako. Hehe.”  Ang nakangiting sabi ni David.

-o-o-

“Sir, paconsider naman yong solution ko.  Please.”  Halos magmamakaawang sabi ni Denver habang hinahabol nito ang math professor.  Kahit na magaling sa math si Denver ay nahirapan siya sa style ng pagtuturo ng bagong math professor nila.  Graduate ang math professor nila sa isang kilalang university at mahirap ang estilo niya sa pagdeliver ng lessons nito.  Maraming mga estudyante ang umaangal sa kanya pero deadma lang ang professor.

“Mr. Zabala, once you don’t precisely follow the instructions, your final answer will not justify the correctness of your solution.  I am not after for the final answer.  I am looking at the way you derived it.”  Ang paliwanag ng prof habang pilit na sinasabayan ni Denver ang paglakad nito.  “Better luck next time and follow the instructions carefully.”

“Sir, ganito na lang po.  Baka pwedeng magpatutor na lang sa inyo pag free time nyo po.  Gusto ko po kasing makahabol sa lessons natin kasi hirap talaga akong sundan ang mga topics natin kahit na todo aral ako.  Sir, please ayoko pong bumagsak at habang maaga pa ay gusto ko pong makabawi.”  Ang pagsusumamo ni Denver sa prof.  Major subject ang math sa engieering course ni Denver at ayaw nitong mapahiya sa ama lalo na at hindi pa siya nakakatikim ng failing grade. 

“I’ll see what I can do.  I’ll tell you next meeting if my schedule will permit.”  Ang seryosong sagot ng prof at tuloy lang ito sa paglakad na hindi tinitingnan si Denver.

“Thank you, sir.”  Ang tanging nasambit ni Denver sa prof at pumasok na siya sa susunod niyang class. 

Parang nabunutan ng malaking tinik sa dibdib si Denver dahil isang malaking problema sa kanya ang math subject na kasalukuyan niyang kinukuha.  Pag bumagsak kasi siya dito ay magiging ireg student na siya at mahuhuli siya ng isang taon at ayaw niyang mangyari iyon.  Itong math subject lang naman ang nagpapahirap sa kanya sa ngayon.  Ang iba naman niyang mga subjects pati na ang mga major subjects ay kaya niya.  Ang dati nitong mga math subjects ay madali lang din sa kanya kaya nagtataka siya kung bakit sa unang pagkakataon ay sumesemplang siya sa subject na ito.

“Ano, pare, ok ka na ba?”  Ang tanong ng kaklase nito pagkatapos niyang tumabi sa upuan para sa susunod nilang subject.

“Kinakabahan talaga ako kay Prof Lim.  Mukhang terorista ang dating.  Sana pumayag sa request kong tutorial.”  Napabuntong-hininga si Denver habang hinihintay nilang pumasok ang susunod na prof.

“Sana nga.  Tapos echo mo din sa amin at kami na ang bahala sa iyo.”  Tinapik siya ng kaklase sa balikat.

-o-o-

“Good morning, sir.”  Ang nakangiting bati ng isang binata pagkatapos nitong kumatok sa nakaawang pinto ng opisina ni Engineer Zabala.

“Yes, please come in.”  Ang mabilis na senyas ni Manuel sa taong pumasok sa kanyang office.

Pansamantalang itinigil ni Manuel ang kanyang ginagawa habang pinagmamasdan ang bagong pasok sa kanyang opisina.  Naka-blue long sleeves ito pero walang kurbata at open ang bandang dibdib nito hanggang sa pangalawang butones.  Maputi ito at agaw pansin ang plantsadong buhok nito na naka-gel.  Maaliwalas ang mukha at guwapo ito habang patuloy na nakangiti.  Malamang ay kasing-tangkad ito ni Michael.

“Have a seat.”

“Thank you, sir.”

“What’s your name and how old are you?”

“I’m Jonathan and I just turned 22, sir.”

“Single, married, into a relationship?”

“May girlfriend po, sir.  Going one year na.”

“Ok.  Most probably, you have been oriented by the HR manager about the nature of your work in this office.”

“In a way, yes, sir.”

“You will be my secretary/assistant and you will be tied with me beyond office hours when we will be working with projects and most of them are out-of-town.  Your position is quite demanding and tell if me right away and be honest if you are up to it.” Ang prangkang sabi ni Manuel sa binatang nakatitig sa kanya.

“No problem, sir.  I am already aware of the nature of my job and I am at your disposal.”  Ang mabilis nitong tugon na nakangiti pa rin.

“Ok, Jonathan. Ayaw ko na magkakaproblema ka later on with regard to your family affairs and lovelife kapag kasagsagan na ng trabaho natin.  In that case, you will be fully oriented first by Jen and some other things by me, late this afternoon.”  Tumayo si Manuel at kinamayan ang binata.  “Welcome to the company and I’m looking forward to a smooth and productive working relationship with you.”

“Thank you, sir.”