“May
nalalaman ka ba tungkol kay dad?” Titig
na titig si Denver sa kapatid nang makaupo na ito at nakaharap sa kanya. Nakahawak ang dalawang kamay ni Denver sa
isang large na baso ng coke habang nagtatanong sa kapatid. Halatang balisa siya at malakas ang kabog ng
kanyang dibdib.
Bago
pa makaraos si Jojo ay palihim na umalis ng bahay si Denver. Kahit na nalibugan siya sa kantutan ni Jojo
at ng kanyang daddy ay minabuti niyang umalis bago pa sila magkagulatang
tatlo. Magulo ang isip habang papalayo
siya sa kanilang bahay at ang unang logical na bagay na sumagi sa isipan niya
ay kausapin ang nakakabatang kapatid nito.
Pumunta siya sa isang fast food chain at pumuwesto sa second floor sa
pinakasulok kung saan sa tingin niya ay magkakaroon sila ng privacy ng
kapatid. Nag order lang siya ng dalawang
malaking baso ng coke dahil pakiramdam niya ay hindi makakatanggap ng pagkain
ang kanyang sikmura sa kasalukuyan.
Agad
namang nakarating si Michael. Mag-isa
lang siya at hindi na niya isinama si Andrew kahit na may usapan silang gumimik
pagkatapos nilang pumunta sa bahay ng kanilang teacher. Alam niyang importante ang pag-uusapan nilang
magkapatid dahil sa tono ng boses ng kuya niya.
Pagdating niya sa resto ay papadami na ang tao at nakita niya na tahimik
na nakaupo sa isang sulok ang kuya niya.
Panay ang sipsip ni Denver sa laman ng hawak niyang baso habang
papalapit sa kanya si Michael.
“Ano
ang alam mo kay dad?” Muling nagtanong
si Denver sa kapatid.
Halos
hindi siya kumukurap at atat na naghihintay ng kasagutan mula kay Michael. Si Michael ay kalmadong umupo at agad na
inatupag ang baso ng coke na nasa kanyang harapan. Kahit na intense na ang kuya niya ay kalmado
lang si Michael lalo na nang marinig nito ang tanong ng kapatid.
“Hindi
ka man lang nag order ng burger o fries?”
Ang tanong pabalik ni Michael habang pinapawi ang uhaw. Mabilis pa naman niyang pinuntahan ang kapatid
dahil akala niya ay sobrang nakakaligalig ang problema nito.
“Hi,
excuse me.” May isang lalake na lumapit
sa mesa nila. Medyo halatang malambot
ito at kakaiba ang ngiti niya sa magkapatid.
“You two look familiar. Mukhang
nagkita na tayo somewhere else.”
Muntik
nang madura ni Michael ang iniinum nito nang makita ang violent reaction ng
kapatid. Mabilis nitong sinaway ang kuya
at siya na ang kumausap sa lalake.
“Sir,
excuse po. Nag di-date po kami at ayaw
naming may third party. Baka pwedeng maghanap
ka ng ka-date mo, iyong walang sabit para masaya.” Ang banat ni Michael sa nabiglang lalake na
nakiupo na sa table nila. Pagkarinig ng
salita ni Michael ay tumaas ang kilay ng lalake at agad na umalis. Bigla namang humagalpak ng tawa si Michael sa
reaction ng lalake.
“Gago
ka ba at nagawa mo pang magbiro at tumawa.”
Halatang inis si Denver pero hindi sa kapatid. Ang mga nakaupo sa katabi nilang mesa ay
napatingin sa kanilang dalawa.
“Tara,
kuya. Mag mall na lang tayo para mas
lumamig ang ulo mo.” Walang nagawa si
Denver kundi ang sumama sa kapatid.
Kanina lang ay kaunti pa ang tao sa loob ng resto pero dahil malapit ng
magtanghalian ay biglang dumami ang mga ito.
Malamang ay hindi rin sila makapag-usap ng maige dahil sa dami ng tao sa
kanilang paligid.
Halatang
walang gana si Denver kahit na ang favorite niyang chicken meal ang inorder ni
Michael. Nakatuon pa rin ang isipan niya
sa nakita niyang kantutan sa kanilang bahay kanina lang. Masyadong clear pa sa kanyang utak ang lahat
ng nasaksihan niya. Si Michael naman ay
halatang hindi apektado sa pagkabalisa ng kapatid at magana itong kumain. Kahit na magdaldal si Michael na madalas
niyang ginagawa ay parang walang naririnig ang kuya niya. Natuwa si Michael at busog sarap siya sa
tanghalian nila dahil siya na ang umubos ng pagkain ng kuya niya.
Halos
magkamukha ang magkapatid at halos nagkakapareho sila sa maraming mga
bagay. Ang isang malaking pagkakaiba
lang ng ugali nila ay masyadong intense at focus sa sitwasyon si Denver habang
si Michael naman ay easy go lucky. At sa
problemang dinadala ngayon ni Denver, parang si Michael na ang tumatayong kuya
sa kanilang dalawa.
Alam
ni Michael na magulo ang utak ng kuya niya kaya’t niyaya muna niyang gumala
ito. Halos walang kapaguran na nag-ikot
sila kahit na saang sulok ng mall sila makarating. Nang magreklamo na si Denver na napagod na
siya ay nilibre siya ni Michael na manood ng sine. Kahit na action movie ang pinanood ng
magkapatid ay nakatulugan ito ni Denver.
“Ok
ka na, kuya?” Ang tanong ni Michael sa
kapatid. Nakaupo silang dalawa sa isang
bench sa labas ng mall at umiinum ng milk tea.
Komportable silang nakaupo at pinagmamasdan ang mga taong dumadaan. Siguro pahinga lang ang kailangan ni Denver
para makapag-isip ng maayos.
“May
alam ka ano?” Ang muling tanong ni
Denver sa kapatid.
“Akala
ko ay alam mo na rin kaya hindi na ako nagsabi sa yo.” Nangingiting tugon ni Michael.
“May
hinala ako pero kanina ko lang nakita na may ginagawa silang dalawa at sa
kusina pa. Paano mo pala nalaman?”
“First
year pa lang ata ako nang malaman ko.”
“Ganoon
na katagal? Samantalang ako kanina ko
lang nakita?!”
“Easy
lang, kuya. Bawal mahigh blood. Hehe.”
“Paano
mo nga nalaman?”
“Sige,
minsan pag may ginagawa sila sasabihin ko sa yo?” Pilyo ang tawa ni Michael. Napakunot noo si Denver sa sikreto ng
kapatid.
“Hindi
ko na tuloy alam ngayon kung papaano ko papakitunguhan si dad.” Malungkot ang boses ni Denver.
“Bakit
naman kailangang magbago ang pakikitungo mo?”
“Hindi
ko alam e. Parang gusto kong magalit sa
kanya.”
“Mas
gusto mo ba magdala siya ng babae sa bahay tapos posibleng magkaroon tayo ng
bagong mommy?”
“Ayoko
ata. Hindi sumagi sa isipan ko na
gagawin iyon ni dad.”
“Kaya
mo bang ibigay ang kaligayahan na hinahanap ni daddy?”
Napatingin
si Denver sa kapatid. Bakit mas malawak
ang pang-unawa ni Michael sa kanya?
Bakit maluwag kay Michael na tanggapin kung sino ang daddy nila at kung
ano ang pinaggagawa ng kanilang daddy?
Wala siyang mahagilap na sagot para sa tanong ng nakakabatang kapatid.
“Ginabi
yata kayo?” Ang bungad sa kanila ni
Manuel.
“Good
evening po.” Ang bati ni Michael sa
amang naghihintay sa kanila. Agad naman
silang nagmano sa ama pero nananatiling walang imik si Michael.
“Tara
kain na tayo. Adobo ang ulam.” Nakangiting paanyaya ni Manuel sa mga
anak. Ngayon lang kasi sila ulit kakain
na magkakasabay lalo na at palaging abala sa trabaho si Manuel mga ilang linggo
na ang nakalipas. “Tahimik ka ata
Den? May problema ba?”
“Naku
dad baka basted lang yan. Hehe.” Nagpapatawa si Michael sabay sipa nito sa paa
ng kuya. Ngumiti lang si Denver at
nagpatuloy lang siya sa pagkain.
“Siyanga
pala, baka dumating next week ang tito Andre nyo. May aasikasuhin daw siyang mga papeles dahil
sa itatayong business sa probinsiya.
Kayo na muna ang bahala at pansamantala ay sa kuwarto ko muna siya
tutuloy.” Ang bilin ni Manuel sa mga anak pagkatapos nilang maghapunan.
Buong
sandali na nasa hapag-kainan sila ay tahimik lang si Denver. Pilit na huwag pag-isipan ng masama ang ama
at pilit na inaalis sa kanyang isipan ang kanyang nasaksihan kanina na nangyari
mismo sa ibabaw ng mesang kinakainan nila.
Pilit siyang nagpapakalma sa damdaming hindi kagandahan tungkol sa
kanyang ama at mabuti na lang andyan ang nakakabatang kapatid.
“Pwedeng
makitulog?” Pumasok si Denver sa kuwarto
ni Michael.
Natuwa
naman si Michael sa ginawi ng kanyang kuya.
Sobrang matagal na mula ng huli silang magkasama sa iisang kama. Bago pa yata mag high school ang kuya niya
magkahiwalay na sila ng tulugan. At
magbuhat noon ay hindi na muli silang magkasama sa iisang tulugan.
Habang
palalim ang gabi ay madami silang napagkwentuhan. Minsan nag-aasaran at nagtatawanan. Marahil ay sobrang na-miss nila ang isa’t
isa. At nang patulog na sila ay kusang
yumakap si Michael sa kuya niya.
“Na-miss
ko to.” Ang bulong ni Michael kay Denver
nang yumakap ito sa kuya niya at isinubsob ang mukha nito sa dibdib ni
Denver. Dala marahil ng instinct ng
pagiging isang kuya ay awtomatik na niyakap din ni Denver si Michael.
“Ang
tigas ng titi mo tol. Haha.” Hindi
napigilan ni Denver ang matawa dahil naramdaman ng hita nito ang biglang
pagtigas ng titi ng kapatid.
“Nagsalita
ang hindi malibog. Hehe.”
Nagtawanan
silang dalawa pagkatapos hawakan ni Michael ang tumigas ding titi ni Denver.
No comments:
Post a Comment